Terima kasih dan selamat tinggal Indonesia indah!

Daar zit ik dan, op het vliegveld in Jakarta, te wachten op mijn vlucht naar Nederland. Het is nu echt allemaal afgelopen en na een geweldige tijd in Indonesië is het tijd om weer naar ons koude kikkerlandje te gaan. Inmiddels ben ik 98 vakantiedagen (van de 180 in totaal), 22 vluchten en heel veel mooie bijzondere ervaringen verder. Wat heb ik ontzettend genoten van alles wat Indonesië te bieden heeft, maar aan alles komt een einde. Deze vakantie van 6 maanden, met een klein beetje studeren is voorbij gevlogen en het is tijd om naar huis te gaan. Ik zit hier met een dubbel gevoel, want ik weet zeker dat ik mijn leven en de mensen hier echt ga missen, maar ik heb ook wel heel veel zin om iedereen weer te zien. Het wordt ook wel weer tijd om me ergens voor in te moeten zetten en dingen te doen die me enigszins uitdagen. Studeren in Indonesië is zeker de moeite waard, maar ik ben er achter dat dit niet om het niveau of de universiteit is, maar vooral om de mensen, de mooie reizen en de fantastische ervaring.

Voordat ik het vliegtuig in stap is het eerst nog tijd voor een update van de afgelopen weken:

Na de zeer vermoeiende tentamen week, de laatste afscheidsfeestjes en het Bahasa examen, werd het tijd om afscheid te nemen van mijn leuke huisgenoten en ons mooie huisje in Casa Grande. Heel bizar om na 5 maanden Yogya te verlaten, voor de laatste vakantie en afscheid te moeten nemen van de mensen met wie ik afgelopen maanden veel ben om gegaan. De tentamens zijn voor zover ik weet goed gegaan, tot nu toe twee keer een A gehaald (9 in Groningen) en ook voor Bahasa heb ik het certificaat behaald.

8 januari ben ik samen met Karel en Sjoerd (huisgenoten) naar Bali vertrokken, om hier een dagje zon, zee en strand mee te pakken. De volgende dag zijn we doorgevlogen naar Labuanbajo op Flores. Eenmaal aangekomen hebben we meteen een boottour geregeld naar de eilanden Komodo en Rinca, waar je de Komodo dragon kunt spotten. We konden dezelfde dag nog vertrekken. Bij de boot aangekomen bleek onze kapitein doof en om te communiceren waren zijn twee neefjes meegekomen. Met handen en voeten, op ons beste Indonesisch en hun beste Engels konden we ons duidelijk maken. Het was een paar uur varen naar Rinca, maar dit was zeker geen straf. Het landschap is echt prachtig, het lijkt een groot teletubie landschap, met allemaal kleine eilandjes. Lekker op het dek genieten van de zon, het landschap, met drie man bediening, niet slecht. Die middag hebben we op Rinca een anderhalf uur durende “hike” gedaan en meerdere Komodo dragons gezien. Echt hele vette beesten om te zien, vooral als ze lopen. Ook het uitzicht vanaf Rinca over de eilanden voor Flores was zeker de moeite waard. Na Rinca hebben we een heerlijke vislunch gehad en nog gesnorkeld. De volgende dag, was het na een korte nacht, tijd voor Komodo. Ook hier hebben we anderhalf uur gewandeld en weer hadden we geluk. We hebben meerdere echt grote Komodo dragons, een wild zwijn en herten gezien. Die middag bestond weer uit snorkelen en onze laatste stop was Kanawa Island. Een klein eilandje voor de kust van Labuanbajo, waar je in een bungalow of tent kunt overnachten. Dit leek ons wel wat, dus hier hebben we afscheid genomen van onze bootcrew en de rest van de dag doorgebracht in een hangmatje aan het strand. Na een krappe nacht in onze bungalow zijn we de volgende ochtend met een boot terug naar Labuanbajo gebracht.

Vanaf hier begon onze scootertour over Flores. We hadden 7 dagen om het eiland te zien en het leek ons erg leuk om dit per scooter te doen, wat echt aan te raden is. Wat een ontzettend mooi eiland, hele mooie landschappen die steeds weer veranderen, heel erg vriendelijke mensen, lekker weer en mooie stranden. En met de scooter heb je het voordeel dat je overal waar je wilt kunt stoppen. Ook al moesten we dagelijks 4 uur rijden, ik vond het zeker de moeite waard. We zijn de eerste dag vanaf Labuanbajo naar Ruteng gereden, waar we bij een Indonesische familie hebben geslapen in een Desa, klein dorpje. Dit was echt back to basic, we lagen op een bamboo matje op de grond, de muizen liepen het huis in en uit en pas sinds twee maanden woonde familie in een stenen huisje. Erg bijzondere maar leuke ervaring en volgens mij vond de rest van het dorp dit ook. Alle kinderen renden achter ons aan en we werden als helden ontvangen. De volgende dag zijn we door gereden richting Bajawa. ’s Middags een paar uurtjes op het strand gelegen, lekker dagje. In de omgeving van Bajawa heb je nog traditionele dorpjes, deze hebben we de volgende dag ook bezocht. Daarna zijn we doorgereden via Ende naar Moni, het meest oostelijke punt van onze reis. Moni is een schattig klein dorpje wat bekend staat om de vulkanische meren bij Kelimutu. Kelimutu was echt mooi, drie meren in de krater van een vulkaan in verschillende kleuren. Na onze rustdag in Moni werd het tijd voor de terugweg. Met heel wat minder enthousiasme zijn we in drie dagen van Moni terug gereden naar Labuanbajo. De landschappen waren nog steeds mooi, maar niet meer bijzonder. En ook het weer werd minder, nu waren de dagen vooral lang. Terug in Labuanbajo hadden we onze Westerse lunch bij de Italiaan meer dan verdiend na 1164 km te hebben gereden. Echt een ontzettend mooie trip!

De laatste dag in Labuanbajo kwamen wij erachter dat onze vlucht van de 19de gecancelled was en dat Merpati tot 28 januari niet meer zou vliegen. Omboeken dus en al helemaal toen bleek dat duiken tot 26 januari ook afgeraden werd. Na een erg leuke avond zijn we een dag eerder dan gepland naar Bali vertrokken, naar Amed. Sjoerd en Karel konden hier duiken en ik heb gesnorkeld met een Japans schipwrak. Die nacht hebben wij afscheid genomen van Sjoerd. De volgende dag heb ik ook afscheid genomen van Karen en ben ik naar Ubud vertrokken. Eindelijk had ik de kans en tijd om de omgeving en tempels rond Ubud te zien. 22 januari ben ik naar Kuta gegaan, om hier nog twee dagen met Frank (huisgenoot) te genieten van de zon. Helaas regende het veel en zat er maar een half middagje strand en surfen in. 24 januari ben ik, nadat ik bijna mijn vlucht gemist had, terug gevlogen naar Yogyakarta, voor mijn laatste daagjes. Ik heb heerlijk gegeten bij de leukere restaurantjes en genoten van een goedkope pedicure, manicure en kapper incl. hoofdmassage. Deze laatste dagen zijn voorbij gevlogen en na vannacht voor de tweede keer in 3 nachten wakker te zijn geworden door een aardbeving, ben ik vertrokken naar Jakarta.

Ik heb echt een geweldige tijd gehad in Indonesië en ben echt heel erg blij dat mijn semester hier plaats gevonden heeft. Het is echt een heel mooi land, met hele vriendelijke mensen en Indonesië heeft zo ontzettend veel te bieden. Ik heb heel veel nieuwe dingen gezien en gedaan en ik zou zo niet kunnen zeggen wat ik het allermooiste vind van Indonesië. Wat ik wel weet is dat ik zeker terug kom, er is nog zoveel wat ik nog niet gezien heb! Ook de mensen die hier afgelopen semester zaten, hebben mijn exchange zeker leuker gemaakt. Leuk om te zien hoe snel mensen die je eerst nauwelijks kent, zo snel vertrouwd worden. Maar nu is het weer tijd voor mijn geroutineerde leventje en alle leuke mensen thuis! Tijd om mijn 30 graden in te wisselen voor kou, mijn scootertje voor een fiets en rijst voor lekker bruin brood. Niet meer twee keer per dag uiteten of twee keer per maand op vakantie, maar eerlijk gezegd heb ik er wel weer zin in!

Tot morgen!