Half way
Blijf op de hoogte en volg Anke
31 Oktober 2013 | Indonesië, Jogjakarta
Nadat ik net een punt achter mijn laatste midterm exam (Lees essay van 1 A4) heb gezet, ben ik nu toch echt op de helft van mijn periode hier. Ik ben inmiddels 3 maanden in Indonesië en ook qua studie ben ik op de helft, de tussentijdse tentamens zijn achter de rug. Tijd voor een update!
Mijn vorige blog eindigde vlak voor we naar Pacitan vertrokken met de scooter. Samen met mijn huisgenootjes, Mats en Bas, vertrokken we vanuit Yogya voor een 4 uur durende scooter trip, naar deze surfspot ten Zuid-Oosten van Yogyakarta. De rit verliep vlekkeloos totdat Frank onderuit glipte en Bas vervolgens Milou en mij wilde waarschuwen en bijna tegen een steen in de berm aanreed. Frank kwam er met een paar schrammetjes van af, maar de scooter van Bas heeft het niet helemaal overleefd, zijn wiel stond scheef t.o.v. het wielframe en zijn scooter. Gelukkig kwamen er snel veel Indonesiërs, die ons te hulp schoten, pick-ups werden gebeld, EHBO verleent en uiteindelijk kwam er een lege vrachtwagen langs die de scooter van Bas wel kon vervoeren. Hierna hebben we (rustig) onze rit kunnen vervolgen. Eenmaal in Pacitan aangekomen was het al donker, we hadden geen idee hoe het eruit zag, het hostel was gelukkig mooi. De volgende ochtend goed ontbeten en op zoek naar surfplanken, helaas was het hostel waar wij zaten de enige plek die surfboards verhuurde en was alles al verhuurd. Toen hebben Milou, Michelle en ik onze scooters gepakt en een hele mooie tour gemaakt door het Oost-Javaanse landschap. Vervolgens van de zon genoten op een privé strand. De volgende dag konden we gelukkig wel een longboard huren en konden de surfskills weer getraind worden. De stroming was redelijk sterk en het board kort en glad, dus na een paar keer goed kopje onder te zijn geweest, was het tijd om op het strand bij te komen. Eind van de dag zijn we met een deel van de groep weer richting Yogya vertrokken.
18 Oktober was het tijd voor het volgende weekendje weg. Met het huis, Yodito en een gids vertrokken we vrijdagmiddag richting Surabaya. Na een busrit van 10 uur, kwamen we behoorlijk moe aan, maar helaas was het te vroeg om door te rijden naar onze eind bestemming. Samen met Adikha (local uit Surabaya) hebben we het nachtleven van Surabaya ontdekt. We hebben biertjes gedronken in echt een hele leuke bar, life bandje, gezellige sfeer en de leuke groep zorgden voor een gezellige avond. Toen we rond 5 uur weer thuis kwamen, konden we de bus in om nog eens 8 uur te rijden naar een klein havenplaatsje ten zuiden van Malang. Na een oversteek van 10 min per boot, kwamen we aan op Sempu Island. Dit is een onbewoond eilandje ten Zuiden van Java, waar veel Indonesiërs komen voor onderzoek en eigenlijk geen toeristen zijn. Na een uur durende jungle track kwamen we aan bij de “secret” lagoon. Paradijsje op aarde, wat helaas ook ontdekt was door 70 andere Indonesiërs. Bij de lagoon hebben we echt gekampeerd, geen stroom, stromend water en half op de grond slapen. De prachtige plek maakte gelukkig heel veel goed, heerlijk fris water, een avond bij het kampvuur barbecueën en ’s avonds drankjes doen met heel veel locals. Toen ik ’s ochtends brakjes mijn tent uit keek, had ik uitzicht op een heuvel vol aapjes, heel vet. Gelukkig vertrokken de meeste mensen, na de fotoshoot met de Bulés (ons, de blanke mensen), alweer naar het vaste land en hebben we toch nog even alleen kunnen genieten van deze mooie plek, voordat we weer 12 uur in de bus moesten.
22 Oktober, werden Milou en ik door mijn tandempartner van de Universiteit, uitgenodigd om gele rijst te komen eten bij hem thuis. Zijn hele familie stond ons op te wachten, en oma had al uitgebreid voor ons gekookt. Samen met studie vrienden van Angga (mijn tandempartner) hebben we genoten van het eten om na afloop weer heel veel foto’s te maken met de hele familie. Wel een hele leuke ervaring om echt bij mensen thuis te zijn. Indonesiërs zijn erg gastvrij en open, dit bezoekje heeft dat alleen maar bevestigd.
Afgelopen weekend stonden er helaas geen tripjes gepland, er moest gestudeerd worden. Van de vijf vakken die ik hier volg, hebben er twee een tussentijds examen, voor een vak moest ik een paper inleveren en verder dus een essay van een pagina. Heel erg zwaar dus! Het niveau werd afgelopen week alleen maar bevestigd, met een dag studeren kun je makkelijk alle vragen invullen en vaak mag je kiezen welke vraag je niet wilt beantwoorden. Na een ontzettend zware tentamen periode is het voor mij tijd om bij te komen. Zaterdag vlieg ik naar Jakarta om vervolgens door te vliegen naar de Filipijnen. Hier zal ik mijn twee weken “vakantie” goed gaan besteden. De eerste week ga ik rondtrekken samen met mijn lieve vriendinnetjes, Mirjam (studeert in Taipei) en Femke (studeert in Seoul) en de laatste dagen ga ik er achter komen of alleen reizen iets voor mij is. Ik heb er echt veel zin in en ben heel erg benieuwd!
Mijn vorige blog eindigde vlak voor we naar Pacitan vertrokken met de scooter. Samen met mijn huisgenootjes, Mats en Bas, vertrokken we vanuit Yogya voor een 4 uur durende scooter trip, naar deze surfspot ten Zuid-Oosten van Yogyakarta. De rit verliep vlekkeloos totdat Frank onderuit glipte en Bas vervolgens Milou en mij wilde waarschuwen en bijna tegen een steen in de berm aanreed. Frank kwam er met een paar schrammetjes van af, maar de scooter van Bas heeft het niet helemaal overleefd, zijn wiel stond scheef t.o.v. het wielframe en zijn scooter. Gelukkig kwamen er snel veel Indonesiërs, die ons te hulp schoten, pick-ups werden gebeld, EHBO verleent en uiteindelijk kwam er een lege vrachtwagen langs die de scooter van Bas wel kon vervoeren. Hierna hebben we (rustig) onze rit kunnen vervolgen. Eenmaal in Pacitan aangekomen was het al donker, we hadden geen idee hoe het eruit zag, het hostel was gelukkig mooi. De volgende ochtend goed ontbeten en op zoek naar surfplanken, helaas was het hostel waar wij zaten de enige plek die surfboards verhuurde en was alles al verhuurd. Toen hebben Milou, Michelle en ik onze scooters gepakt en een hele mooie tour gemaakt door het Oost-Javaanse landschap. Vervolgens van de zon genoten op een privé strand. De volgende dag konden we gelukkig wel een longboard huren en konden de surfskills weer getraind worden. De stroming was redelijk sterk en het board kort en glad, dus na een paar keer goed kopje onder te zijn geweest, was het tijd om op het strand bij te komen. Eind van de dag zijn we met een deel van de groep weer richting Yogya vertrokken.
18 Oktober was het tijd voor het volgende weekendje weg. Met het huis, Yodito en een gids vertrokken we vrijdagmiddag richting Surabaya. Na een busrit van 10 uur, kwamen we behoorlijk moe aan, maar helaas was het te vroeg om door te rijden naar onze eind bestemming. Samen met Adikha (local uit Surabaya) hebben we het nachtleven van Surabaya ontdekt. We hebben biertjes gedronken in echt een hele leuke bar, life bandje, gezellige sfeer en de leuke groep zorgden voor een gezellige avond. Toen we rond 5 uur weer thuis kwamen, konden we de bus in om nog eens 8 uur te rijden naar een klein havenplaatsje ten zuiden van Malang. Na een oversteek van 10 min per boot, kwamen we aan op Sempu Island. Dit is een onbewoond eilandje ten Zuiden van Java, waar veel Indonesiërs komen voor onderzoek en eigenlijk geen toeristen zijn. Na een uur durende jungle track kwamen we aan bij de “secret” lagoon. Paradijsje op aarde, wat helaas ook ontdekt was door 70 andere Indonesiërs. Bij de lagoon hebben we echt gekampeerd, geen stroom, stromend water en half op de grond slapen. De prachtige plek maakte gelukkig heel veel goed, heerlijk fris water, een avond bij het kampvuur barbecueën en ’s avonds drankjes doen met heel veel locals. Toen ik ’s ochtends brakjes mijn tent uit keek, had ik uitzicht op een heuvel vol aapjes, heel vet. Gelukkig vertrokken de meeste mensen, na de fotoshoot met de Bulés (ons, de blanke mensen), alweer naar het vaste land en hebben we toch nog even alleen kunnen genieten van deze mooie plek, voordat we weer 12 uur in de bus moesten.
22 Oktober, werden Milou en ik door mijn tandempartner van de Universiteit, uitgenodigd om gele rijst te komen eten bij hem thuis. Zijn hele familie stond ons op te wachten, en oma had al uitgebreid voor ons gekookt. Samen met studie vrienden van Angga (mijn tandempartner) hebben we genoten van het eten om na afloop weer heel veel foto’s te maken met de hele familie. Wel een hele leuke ervaring om echt bij mensen thuis te zijn. Indonesiërs zijn erg gastvrij en open, dit bezoekje heeft dat alleen maar bevestigd.
Afgelopen weekend stonden er helaas geen tripjes gepland, er moest gestudeerd worden. Van de vijf vakken die ik hier volg, hebben er twee een tussentijds examen, voor een vak moest ik een paper inleveren en verder dus een essay van een pagina. Heel erg zwaar dus! Het niveau werd afgelopen week alleen maar bevestigd, met een dag studeren kun je makkelijk alle vragen invullen en vaak mag je kiezen welke vraag je niet wilt beantwoorden. Na een ontzettend zware tentamen periode is het voor mij tijd om bij te komen. Zaterdag vlieg ik naar Jakarta om vervolgens door te vliegen naar de Filipijnen. Hier zal ik mijn twee weken “vakantie” goed gaan besteden. De eerste week ga ik rondtrekken samen met mijn lieve vriendinnetjes, Mirjam (studeert in Taipei) en Femke (studeert in Seoul) en de laatste dagen ga ik er achter komen of alleen reizen iets voor mij is. Ik heb er echt veel zin in en ben heel erg benieuwd!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
